مهدینژاد جسورانه شعر میگوید و با خودش تعارف ندارد. برای نوشتن مضامینی که به ذهنش میرسد درنگ نمیکند و اینگونه است که شعرش لبریز از آن و جنون است. البته این جسارت و صراحت در معنی نیز نمود دارد و ردّ پای آن در اشعار اجتماعی اعتراضی قابل ملاحظه است
تریبون مستضعفین- محمد غفاری
برخلاف آنکه خیلیها شعر را محصولی لطیف میداند، باید شعر را حاصل کنکاشهای ذهنی و درگیریهای مدامی دانست که شاعر با کلمات و واژگان دارد و یک عمل فرسایشی است که مشغولیتهای فراوانی به همراه دارد. از این رو کمتر دیده میشود که شاعران هم به صورت حرفهای شعرشان را دنبال کنند و هم به حوزههای دیگر ورود پیدا کنند. امید مهدینژاد از معدود کسانی است که علاوه بر حضور مستمر و حرفهای در شعر، دستی در حوزههای دیگر ادبی همچون روزنامهنگاری، نقد، طنز و… دارد و در هر کدام به نوبه خود موفیقتهایی کسب کرده است.